Opowieść o grzybie Człowieka z lodu

Tuesday, 23 Jan, 2024

Ziołowe opowieści

Mimo, iż styczeń wydaje się niezbyt odpowiednią na to porą - ja chcę Was dzisiaj zabrać na…grzybobranie.
Grzyby były spożywane przez ludzi jako część diety już w prehistorycznych społecznościach łowiecko-zbierackich. Dowody archeologiczne wskazują, że były cenione nie tylko jako pokarm, ale także ze względu na ich właściwości lecznicze. W różnych kulturach stosowano je w tradycyjnej medycynie do leczenia różnych dolegliwości. W miarę upływu czasu i rozwoju społeczeństw, ludzie zaczęli częściej zbierać, hodować i używać grzyby, a dzisiaj są one szeroko stosowane w różnych kuchniach na całym świecie. Wiele gatunków jest wykorzystywanych do produkcji suplementów diety i leków.
Jednym z licznych grzybów nadrzewnych o właściwościach leczniczych jest Pniarek brzozowy (Fomitopsis betulina). To grzyb pasożytniczy rozwijający się na brzozach, często dosyć wysoko, jego miąższ jest biały i kruchy, a kolor jego owocników waha się od białego do szaro-brązowego. Można go znaleźć w różnych regionach na półkuli północnej. Znany pod wieloma nazwami m.in. jako biała huba brzozowa, porek brzozowy czy grzyb człowieka z lodowca Ötztalskiego. Skąd ta ostatnia nazwa? Ötzi to neolityczny mężczyzna, którego mumia została odkryta w 1991 roku przez dwóch niemieckich turystów, Helmuta i Erika Simona. Przydomek Ötzi pochodzi od nazwy doliny Ötztal w Tyrolu, ponad którą znaleziono zamrożone w lodowcu alpejskim ciało. Szacuje się, że Ötzi żył około 3300 lat p.n.e., a jego ciało zostało doskonale zachowane dzięki zlodowaceniu. Po odkryciu przeprowadzono liczne badania naukowe, w tym analizy antropologiczne, genetyczne i chemiczne. Pomogły one w zrozumieniu jego pochodzenia, diety, środowiska, w którym żył, potrafiono nawet stwierdzić jaki był stan jego zdrowia, Znaleziono też przy nim ślady pniarka brzozowego świadczące o tym, że grzyb ten mógł być wykorzystywany w sposób praktyczny lub leczniczy już przez społeczność z tamtego okresu.
Zapiski o zastosowaniu pniarka brzozowego jako środka do leczenia różnych chorób znajdują się też w księgach z Chin z okresu dynastii Hang i Tang.
W Europie takie zapiski sięgają czasów starożytnych - już żyjąca w XII wieku niemiecka zakonnica Hildegarda z Bingen opisała różne gatunki grzybów - w tym pniarka brzozowego - jako środki lecznicze.
Używano tego grzyba jako środek przeciwbólowy i przeciwzapalny, stosowano jako lek na migrenę i silne bóle głowy, Rosjanie leczyli nim choroby wątroby i układu pokarmowego, służył też jako środek leczący różne infekcje skóry i gojący rany.
Współcześnie pniarek jest na liście surowców szeroko stosowanych zarówno w ludowej, jak i naturalnej medycynie. Liczne badania naukowe potwierdzają jego lecznicze właściwości, w tym antyrakowe. Stosuje się go także w zapaleniu stawów spowodowanym boreliozą i profilaktycznie przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu. Można z niego zrobić wywar, odwar, nalewkę albo wzmacniającą odporność miksturę. Pniarka można pokroić, zetrzeć na tarce albo zmielić w maszynce i potem suszyć w piekarniku lub w elektrycznej suszarce. Sproszkowany przechowywać w szczelnie zamkniętym opakowaniu - najlepiej w szklanym słoiku.
Wywar
Łyżeczkę wysuszonego i sproszkowanego surowca zalać 1 szklanką przegotowanej wody, odstawić na noc. Następnego dnia zagotować ponownie, ostudzić i pić po 1 łyżeczce w ciągu całego dnia. Taki wywar można stosować przy osłabionej odporności, infekcjach i stanach zapalnych. Przy połączeniu w proporcji 1:1 z innym nadrzewnym grzybem zwanym popularnie czaga (Błyskoporek podkorowy) można stosować wspomagająco przy nowotworach płuc, żołądka i przewodu pokarmowego - tak przynajmniej sugerują niektóre zielniki.
Mikstura na odporność
Do jej przygotowania można użyć świeżego, średniej wielkości pniarka (około 30 gram na pół litra wody). Gotować na wolnym ogniu około 45 minut, odstawić pod przykryciem, przecedzić. Pić przed posiłkami, 3 razy dziennie po 3/4 szklanki. Dodanie do tej mikstury np. owoców dzikiej róży albo czarnego bzu wzmocni jej działanie.
Mimo, iż pniarek rośnie tylko na przewróconych lub obumarłych brzozach i nie jest zbyt trudny do rozpoznania, to jeżeli nie jesteśmy w 100% pewni, czy to rzeczywiście on, dobrze jest skorzystać z profesjonalnego poradnika lub po prostu wybrać się na jego poszukiwanie ze znawcą tematu. Pamietajmy też, by zbierać jedynie młode owocniki (stare i łykowate nie nadają się na surowiec leczniczy).
Przeciwwskazania
Nie stwierdzono do tej pory interakcji tego grzyba z lekami lub surowcami roślinnymi, istnieją jednak przeciwskazania do jego stosowania. Na liście osób, które powinny się go wystrzegać są kobiety w ciąży i karmiące piersią, dzieci poniżej lat 12, osoby po operacjach na jamie brzusznej i osoby w ciężkich postaciach przeziebienia. Stosowanie pniarka nie może trwać też dłużej niż 3 miesiące.
Po więcej informacji proszę o kontakt